sanki hah tamam herşey oldu ben tamamım dedik ve o anda birşeyler olmaya başladı. bazı halledilmemiş meseleler temeli sarsarak deprem etkisi yarattılar. ama aslına bakarsan kim tamam olmak ister ki? unumuzu eledik eleği astık diye bi de ödül mü verecekler? verseler bu ödül bizi ömür boyu mutlu etmeye yetecek mi? huzur arıyoruz ama huzur bir hedef olamaz. huzur bir araç olabilir ancak. kendimize biçtiğimiz roller cok alkış topladı ama bizi kendilerine esir ettiler. şöhretimize kurban olduk, bizden hep o şarkıyi istediler. ama hayatta bundan çok daha fazlası var. incinmeden çalkalanmadan düz bir çizgide yaşamak istediğimizden emin miyiz? yoksa bunca zamanın, tecrübenin getirdiği güç; ve bugünü, bu anı biz olarak capcanlı, hayat dolu karşılamanın tazeliğiyle, cesaretiyle mi yaşamak isteriz? dersleri daha çabuk alıyoruz gibime geliyor. eskisine göre büyük bir fark var. ama erken parketmeye kalktık bence. daha çok level var. daha çok macera, daha çok eğlence, gene kan ve gözyaşı olacak. beğenmeyen hemen kenara parketsin.
Sona ©, ağustos 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder