Sen geldin hayatıma,
Eşikte biraz kendin.
Ben o sırada evde değildim
Geri döndüğümde seni orada buldum
Eşikte sessiz, duruyorsun
Yaraların iyileşmek istiyor artık
Kanamıyorlar
Sen iyileşmektense
İyi bir leş olmayı tercih edersin
Küçük kara yıldız
Karanlığın içinde simsiyah parlıyorsun
Gölgen seni terkediyor şimdi
Alışamadın gitti
Odama geldiğinde
Kitaplarıma bakıyorsun
Birşey söylemiyorlar
Söylediğim sözler yüzüne değer değmez yokoluyor
Küçük bir ıslaklık kalıyor geriye
Yoksunluğu meslek edindiğinde daha çok gençtin
Her adım attığında kayboldu basamaklar
Yürüyen bir sis oldun
Parmak izin de yoktu artık
Balkonumda rüzgargülleri dönüdönüveriyordu
Bir çay içip kalktın
Gitmek nedir bilmiyorsun
Durduğun yerde olmadın hiç
Kucağımda ağlasan ya
O zaman
Senin için
Ben
Biraz
Değişebilirim
Salı, Eylül 19, 2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Son bir yıldır okuduklarım içinde dişe dokunur olanı bence bu. "Sadece bu" dersem abartmış olurum ama aradan 3 sene geçse, herhalde aklımda kalan sadace bu olur.
Yorum Gönder