Sayfalar

Cuma, Eylül 12, 2008

İstikbalde dahi..

Ezgin kayboldu
Sezgin azaldı
Güneşin karardı
İnancından iz yok
Nasıl buraya geldik biz
Ki parlayacaktık, ümit vermek değil mi senin vazifen?
İstikbalde dahi görünmez kaleleri zaptettiğim tüm tersanelerime girildi bebek
Sen ki kafana göre takılacaktın, sen son kale, kelamından döne
Yaradana sığınıp hani tokat sille nerede ispat güneş ve sonsuza dek dile
Sadece dilersen olur hayat
Dileğin öldüğü patronun güldüğü sınırın böldüğü içinde ne varsa öldüğü sen nasıl vazgeçtin söyle?


Sona ©, Eylül 2008

Hiç yorum yok: